Jamie Foxx brał lekcje alfabetu Braille'a w instytucie Braille'a, by lepiej przygotować się do roli.
Z filmu wynika, że pierwszą żoną Charlesa była Della, z którą miał trójkę dzieci. Tymczasem w rzeczywistości pierwszą żoną muzyka była Eileen Williams i twórca miał z nią tylko jedno dziecko. O kobiecie tej w filmie nie ma ani jednej wzmianki.
W jednej z ostatnich scen filmu Della pojawia się na uroczystości w Georgii. Impreza miała miejsce w 1979 roku, a tymczasem od 1977 Charles i Della nie byli już małżeństwem.
Kiedy Ray i Ahmet rozmawiają o sesji w Nowym Jorku, Ahmet jest gładko ogolony. Następnego dnia, kiedy miała się odbyć sesja, Ahmet ma już brodę i wąsy.
W scenie rozgrywającej się w 1954 roku, Ray i koledzy z Atlantic Records, zatrzymują się przed teatrem w taksówce Forda z roku 1956.
W 1961 roku widać policyjny motocykl Harley-Davidson z silnikiem, niedostępnym aż do roku 1984.
Film nakręcono w USA, w stanach: Illinois (miasto Chicago), Kalifornia (miasta Los Angeles i Santa Monica) i Luizjana (Baton Rouge, Hammond, Nowy Orlean i Thibodaux oraz w dolinie Laurel Valley).
Jamie Foxx sam grał na fortepianie we wszystkich scenach.
Ray Charles zmarł 10 czerwca 2004, po zakończeniu zdjęć do filmu.
Jamie Foxx analizował Raya Charlesa, aby lepiej oddać mimikę jego twarzy. Po kilku tygodniach przestał jednak odwiedzać muzyka twierdząc, że 73-latek nie pomoże mu w sportretowaniu postaci w wieku lat 19.
Sam muzyk był konsultantem podczas realizacji filmu i zaakceptował jego ostateczną wersję.
Na prośbę Raya Charlesa przepisano mu scenariusz alfabetem Braille'a.
Prawa do sfilmowania historii Ray'a Charles'a Taylor Hackford nabył już w 1987 roku, ale nie znalazł studia chętnego do sfinansowania filmu.
Jamie Foxx musiał nosić specjalne soczewki, w których nie widział nic nawet przez 14 godzin.
Żadna z wytwórni filmowych nie była zainteresowana tą produkcją. Film nakręcono niezależnie, po ukończeniu filmu Universal podjął się jego dystrybucji.